Het begijnhof in Lier behoort sinds 1998 tot het Unesco Werelderfgoed.
Het is een typisch 13de-eeuws stratenbegijnhof met 11 smalle straatjes en 162 huisjes. Op de voordeuren van de huisjes staat een naam van een heilige of een bijbeltafereel. De meeste huisjes dateren uit de 17-18de eeuw. Sommige hebben typische voorhofjes en poortjes.
Oorspronkelijk werden de huisjes bewoond door begijntjes: alleenstaande, gelovige vrouwen die er een zelfstandig leven konden leiden onder toezicht van een grootjuffrouw. Ze legden de gelofte van zuiverheid en gehoorzaamheid af, maar niet van armoede. Ze leefden onder andere van weven of kant borduren. Ze konden vrij het begijnhof verlaten, enkel ’s avonds en op zondag bleven de poorten dicht. In 1994 stierf zuster Agnes, het laatste Lierse begijntje.
Centraal in het begijnhof vind je de Sint-Margaretakerk.
Het begijnhof wordt de eerstvolgende jaren in meerdere fases gerestaureerd. Meer info.
De Godshuizen, vlakbij het begijnhof, werden vroeger gebruikt als onderkomen voor zieken enz. De kleine huisjes liggen rond een mooie binnentuin. Je kan er een tentoonstelling van Lierse kant bekijken.
Lierse kant is uniek, want het is handborduurwerk op machinaal geweven tule en geen kloskant. Daarnaast was de stad ook beroemd voor perlage.
Je kan kantateliers bezoeken in en rond het begijnhof.